Sweet As New Zealand!

Hier zijn we weer, en deze keer vanuit Nieuw Zeeland!

Na Kerst te hebben gevierd in Bangkok, met uiteraard een kerstdiner van streetfood zittend op plastic stoeltjes, was het tijd om Azie achter ons te laten en te vertrekken naar een ander land. Na een reis van ongeveer 18 uur (dat heb je met zo'n goedkoop ticket) landden we op 27 december in Auckland, Nieuw Zeeland. Daar werden we super luxe door Karlien, een vriendinnetje uit Nederland, opgehaald van het vliegveld. Was dat even fijn! Zo konden we de eerste dagen wennen aan een nieuw land, een beetje chillen, pizza eten en de stad bekijken. Ook zijn we met z'n 3en het nieuwe jaar ingeknald tijdens een leuke stapavond in Auckland. Goed begin van het nieuwe jaar!

Na Auckland, wat op het noordereiland van Nieuw Zeeland ligt, besloten we meteen door de reizen naar het Zuidereiland. Wellington, de hoofdstad, was daardoor de volgende stop; vanuit deze stad vertrekt namelijk de ferry. Tijdens ons verblijf in Wellington was het weer helaas erg Nederlands met véél wind en regen. Dit draagt natuurlijk niet echt bij aan een goede en leuke ervaring van een stad en daarbij werden we ons steeds meer bewust van onze cultuurshock. Ja, je lees het goed, cultuurshock. Waar we dachten dat teruggaan naar het Westerse leven ons uitermate goed zou bevallen (we zouden tenslotte normale pizza kunnen eten) was het echt een enorme omschakeling. Vanuit de chaos en relaxte sfeer in Azie, kwamen we nu ineens in super-georganiseerd en proper land terecht! Alles is schoon, netjes en iedereen doet precies wat ie moet doen, alles gaat volgens de regels. En de Kiwi's zijn zo ontzettend aardig! We werden er gewoon een beetje wantrouwend van in het begin. Hoezo wil je geen geld aan ons verdienen? Ben je gewoon aardig omdat je echt zo aardig bent? Naast al deze dingen zijn de prijzen ook absoluut een schok. Waar we in Azie voor 1 euro een bord eten konden halen, heb je hier voor 1 euro nog niet eens een boterham. Boodschappen doen in de supermarkt is dus een ware beleving, en we zijn inmiddels al overgegaan tot het aanschaffen van een koeltasje om ons eigen eten in te vervoeren.. Lang leve zelf koken! Het vreemde is trouwens wel dat fastfood hier echt heel erg goedkoop is. Macdonalds bijvoorbeeld is bijna de helft goedkoper dan in Nederlands, net zoals pizza en kebab. Tot nu toe blijven wij braaf zelf koken met groenten en fruit, maar we schrokken er wel een beetje van. In Wellington hebben we dus eigenlijk vrij weinig bijzonders gedaan, behalve het plaatselijke nachtleven verkennen (je moet toch iets?) en het aanschaffen van warmere kleding. De gemiddelde Nieuw Zeeland reiziger is uitgerust met afritsbroek, windjack, enorme wandelschoenen of sokken in sandalen.  Nu is dat niet helemaal de inhoud van onze backpack en vallen we dus een klein beetje uit de toon. Maar Wees niet bang, een afritsbroek hebben we nog steeds niet aangeschaft!

Na Wellington hebben we de ferry naar het Zuidereilad genomen. We zouden 3 nachten verblijven in Picton, een klein dorpje bij de ferry. De bootreis was geweldig, we 3 uur lang varen door de prachtige Marlborough Sounds met azuurblauw water en mooie bergen. Eenmaal aangekomen in Picton bleek dat ook een schattig klein dorpje te zijn met 3 straten en een kleine haven. Probleempje: we hadden nog geen accomodatie geboekt want het leek ons niet echt nodig om dat vooraf te doen. Fout gedacht! Alles, maar dan ook alles was volgeboekt. We kregen van een jongen het advies om te liften naar een dorp verderop, want het was volgens hem toch niet mogelijk om iets te vinden. Eigenwijs als we zijn, besloten we nog 1 keertje door het dorp te lopen. Je weet maar nooit toch? En wat een geluk hadden we! Bij een motel zagen we een volkswagenbusje staan, met daarin een bord met: want to sleep in me? Jaaa dat wilden wij wel! De eigenaren van het motel bleken het bord pas diezelfde middag geplaatst te hebben en wij waren dus de eerste die in het busje sliepen. Het was echt een schatje, met als enige nadeel dat er geen toilet/douche in zat. Geen enkel probleem want, het was dat óf slapen in het park. Keus snel gemaakt toch? Het hele motel liep uit om even in het busje te kijken, en de eigenaren waren zo aardig om ons wat dingetjes te lenen om de nacht door te komen. We vonden dat we wel een flesje wijn verdiend hadden na al deze stress (goed excuus) en hebben een lekker plaatselijk wijntje uitgekozen. Dat hoort er ook bij he, in HET wijngebied van Nieuw Zeeland. Al zittend op ons bankje, voor ons busje, met ons wijntje, werden we letterlijk door elke voorbijganger aangesproken. Picton vond het maar wat interessant, die 2 Nederlandse meisjes met dat busje! We hebben weer wat nieuwe vrienden gemaakt, maar na 1 nacht in het busje toch snel een ander hostel gezocht. Dit bleek een goede keus want hier hebben we 2 leuke mensen ontmoet, namelijk Rico uit Duitsland en Fardau, een Nederlands meisje. Met Rico besloten we om de volgende dag een stuk van het Queen Charlotte Track te lopen, een bekend wandelpad in de buurt van Picton. Het hele pad is 71 kilometer, maar de dagwandeling is 15 km. We werden met een boot naar het beginpunt van het pad gebracht, en toen kon onze wandeling beginnen! Het was echt een prachtig stuk, door de bergen en met uitzicht op de mooiste baaien.  Zelfs een regenbui kon onze pret niet drukken.. Ook toen bleek dat die bui eigenlijk de hele middag aanhield. Iets met zomer in Nieuw Zeeland? In totaal hebben we ongeveer 5 uur over de wandeling gedaan, en toen werden we weer opgehaald door de watertaxi. Onderweg kwamen we ook bijzondere vogels tegen, en we waren er van overuigd dat het Kiwi's waren. We hebben er echt een stuk of 10 gezien. Toen we terug in het hostel trots onze foto's lieten zien aan Fardau (zij had al een Kiwi gezien) bleek dat het helemaal geen Kiwi was... Teleurstellend. De jacht op de Kiwi gaat door! Het hostel in Picton was niet alleen erg leuk door onze roomies, maar ook door de gratis chocolade cake elke dag en het feit dat ze een jacuzzi in de tuin hadden. Na 15 kilometer berg op berg af te hebben gebanjerd was een uurtje bubbelen meer dan welkom!

Na Picton was het tijd om met onze bus verder te gaan naar Nelson. Helaas niet het schattige Volkswagen busje (al hebben we stiekem wegrijden overwogen) maar de Naked Bus. Hier hebben we een buspas waarmee we door heel Nieuw Zeeland kunnen reizen, het is een hop on hop off principe. Erg handig! (En nee, we hoeven niet perse naakt in deze bus te zitten!) Nelson ligt vlakbij het Abel Tasman National Park, en is ietsje groter dan Picton. Wederom erg schattig, met leuke straatjes en een plaatselijke attractie genaamd Center of New Zealand. Het is het centraalste punt in NZ, en men zegt dat vanaf dat punt is besloten hoe NZ ingericht zou worden. Flinke wandeling, maar dan heb je ook een prachtig uitzicht. Ook zijn we uiteraard een dag naar het Abel Tasman National Park geweest. Samen met Rico, onze Duitse buddy, hebben we een hike/kayak tour gedaan. In de ochtend eerst een wandeling van 3 uur, en daarna 4 uur kayakken. Wij vonden het een van de mooiste manieren om het park te zien, omdat je het eerst vanaf het land en dan vanaf het water ziet. Wederom prachtige natuur, ontzettend blauw water en gave stranden... Wow! We hadden nog de hoop om pinguins te zien, maar dat is helaas niet gelukt. Ook deze zoektocht zetten we voort! Misschien hebben we slecht karma, of gewoon ongeluk, maar ook tijdens deze hike begon het te regenen. En ook toen we aan het kayakken waren.. En daarna felle zon. In NZ kun je echt 4 seizoenen in 1 dag hebben, erg bijzonder. We laten het allemaal maar over ons heenkomen. Naast actief, zijn we in Nelson ook erg lui geweest. Fardau, van Picton, was er tegelijkertijd met ons en samen met haar hebben we ook heerlijk in de zon geluierd en boekjes gelezen. Ook hebben we even gecheckt of Nelson een leuk nachtleven heeft (ja!) en hebben we kennis gemaakt met  de lokale bevolking. Erg gezellig! Na Nelson was het helaas wel tijd om afscheid te nemen van Rico en Fardau, want ze hebben niet helemaal hetzelfde reisschema. Life of a backpacker!

Daarna zijn we naar Punakaiki gegaan, een gehucht aan de westkust. Gehucht is echt geen woord gelogen, want er is letterlijk niks. Niet eens een supermarkt, dus hebben we in Nelson onze koeltas goed volgeladen en hebben we lekker pasta gekookt in de gezamelijke keuken. Punakaiki is bekend van de Pancake Rocks en de Blowholes, die we natuurlijk zijn gaan bekijken. Vooral de blowholes zijn erg cool om te zien. Als het vloed is, is er een bepaalde tijd waarop de zee water spuit uit gaten in de rotsen. De zee is hier erg wild, en dat geeft echt een heel cool effect! Daarna hebben we een mooie wandeling gemaakt langs een rivier en door een soort regenwoud. Gisteren zijn we aangekomen waar we nu zijn, de Fox Gletsjer. Gisterochtend hebben we in Punakaiki nog een korte wandeling van 5km gemaakt naar een bijzondere baai. 's Middags vertrok onze Naked Bus naar de volgende bestemming, de Fox Gletsjer, vlakbij de Frans Jozef Gletsjer. Waarom Fox en niet Frans Jozef? We hebben gehoord dat Fox een stuk goedkoper is, en we blijven toch backpackers...
Hier eenmaal aangekomen vertelde de hosteleigenaar dat we nog tijd zat hadden om diezelfde dag de Gletsjer te bekijken. Wij waren absoluut niet van plan om dat die dag nog te doen (2 wandelingen op 1 dag?!), maar de eigenaar en het weerbericht hebben ons toch overtuigd. Dus hebben we een potje eten gekookt en de wandelschoenen maar weer aangetrokken. En zo stonden we rond 8 uur 's avonds aan de voet van de Fox Gletsjer! We mochten de gletsjer niet op zonder gids, maar zo vlakbij was ook al erg tof! Met alweer een km of 10 berg op en af in de benen hadden we niet super veel zin om weer helemaal terug te lopen. Nog geen 5 minuten aan onze terugtocht begonnen stopte er een auto met een Australisch koppel, of we een lift terug naar het stadje wilden? Natuurlijk!
Vandaag zijn we zó blij dat we gisteravond nog zijn gegaan, het heeft vandaag echt de hele dag, maar dan ook echt de hele dag geregend. Lekker een binnenblijf dag dus en een goed moment om jullie weer eens op de hoogte te brengen van onze avonturen!

Sommige van jullie vragen je waarschijnlijk sowieso af waarom wij ineens van die wandel-fanaten zijn. Nou, wandelen is gratis! En NZ is niet alleen duur om boodschappen te kopen, ook excursies hier zijn echt bizar aan de prijs. Waar we in Laos onderhandelden over een kayaktour voor 16 ipv 17 euro, moet je hier minimaal 100 dollar neerleggen voor een halve dag kayakken. Vandaar dus onze plotselinge liefde voor wandelen.

Na Fox Gletsjer zullen we onze weg vervolgen naar beneden, naar Queenstown en een soort van rondje maken over het Zuidereiland. Daarna is het Noordereiland aan de beurt! Inmiddels zijn we redelijk bekomen van onze cultuurshock en genieten we echt volop van dit prachtige land. Het is zo uitgestrekt en de natuur is nog zo ongerept. De mensen zijn oprecht super aardig en bieden je vanalles aan. van een slaapplek tot een drankje, van een autoritje tot korting op een tour. Zeker de sfeer en natuur van het zuidereiland bevalt ons super goed, we kunnen dan ook niet wachten om de rest te ontdekken!